Czwarte objawienie Matki Boskiej w Fatimie w Portugalii z 13 sierpnia 1917 roku jest mniej znane niż to z 13 lipca lub 13 października. Jednakże zasługuje na poznanie, bo jest to objawienie nietypowe, unikalne w historii objawień.
Wyróżnia się liczbą świadków. Już 13 lipca było ich wyjątkowo wielu: około 5 000 osób; 13 sierpnia było od 18 000 do 20 000 osób, co jest wyjątkowe. Dla porównania 4 marca 1858 r. tłumy w Lourdes liczyły około 8 000 osób.
Ale przede wszystkim wyróżnia je fakt, że było to objawienie bez widzących, co jest absolutnie unikalne w historii objawień: tego dnia mali widzący byli nieobecni, ponieważ byli uwięzieni przez władze cywilne! Jednakże tysiące obecnych osób obserwowało wszystkie znaki widziane podczas poprzednich objawień: błysk zwiastujący objawienie, dwa wielkie grzmoty, a następnie ujrzeli niewielką chmurę nad zielonym dębem i dzienne światło, które się zmieniło.
Takie znaki obserwowane przez tysiące ludzi bez obecności widzących to wyjątkowe wydarzenie, które zapewnia objawieniom w Fatimie szczególne miejsce.
Yves de Lassus
tłumaczone z francuskiego: fatima100.fr