Nowe życie, które Święta Klara, założycielka Klarysek, zaczyna po swoim nawróceniu i które będzie kontynuować aż do śmierci, jest naznaczone szczególną obecnością Maryi, miłością, która związała Klarę z Maryją i Maryję z Klarą.
Maryja była obecna momencie, gdy Klara poświęcała się Bogu. „Opuściwszy swój dom, swoje miasto i swoich rodziców – czytamy w aktach jej procesu beatyfikacyjnego – w pośpiechu udaje się do Porcjunkuli, kościoła Maryi Dziewicy.” To jest miejsce dobrze znane, do którego maszerowała – według opisu pierwszego biografa Klary – „gromada ubogich prowadzona przez Franciszka. Jest zatem jasne, że to Matka Miłosierdzia zrodziła w swoim własnym domu oba Zakony.”
Miłość Klary do Maryi wyraża się najpierw przez małe delikatności. Mogąc przystępować do Komunii Świętej jedynie siedem razy w roku, Klara pragnie, aby jej siostry zawsze przyjmowały Komunię Świętą z okazji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Wzywa również do zawieszenia postu podczas uroczystości poświęconych Maryi.
Chiara Lubich , założycielka ruchu Fokolari
tłumaczone z francuskiego