Praktyka różańca sięga XI wieku, czasów, gdy niewykształceni zakonnicy odmawiali „Pater Noster” i „Ave Maria” zamiast oficjum w kościele. Mnisi, którzy nie potrafili czytać, recytowali 150 „Ave Maria” w nawiązaniu do 150 psalmów; był to Psałterz Maryi. Dominikanin Alain de la Roche szerzył odmawianie różańca w XV wieku. Różaniec katolików składa się z ziaren pogrupowanych w pięć dziesiątek. Przedmiot ten służy do recytacji tajemnic różańca świętego, który zawiera tajemnice radosne, światła, bolesne i chwalebne.
Słowo to oznacza koronę z kwiatów. Słowo „różaniec” nawiązuje do dworskiej miłości. Słowo „Rosarium” oznaczało pole róż jak również zbiór wierszy, który rycerz ofiarowywał swojej damie. Zwracać się do Maryi odmawiając „Ave Maria”, to podarować Jej róże, medytując z Nią Ewangelię.
Papież Franciszek jest bardzo przywiązany do różańca. Jego sekretarz powiedział dla Radia Watykańskiego 10 marca 2014 roku: „Papież nie traci ani minuty, pracuje niestrudzenie. Gdy czuje potrzebę małej przerwy, siada i odmawia różaniec. Recytuje trzy różance dziennie. Mówi: „To pomaga mi się odprężyć”.
tłumaczone z francuskiego: Jacques Gauthier