W Knock, Maryja Dziewica ze świętym Józefem i świętym Janem...

W czwartek 21 sierpnia 1879 roku około siódmej wieczorem we wsi Knock Mhuire (Irlandia, hrabstwo Mayo) Mary Mc Loughlin, czterdzieści pięć lat, i Mary Byrne, dwadzieścia dziewięć lat, miały objawienie Maryi Dziewicy na fasadzie kościoła parafialnego. Zaskoczone, zawiadamiają sąsiedztwo. Przybiega szesnaście osób. Wszyscy widzą Maryję Dziewicę przez prawie dwie godziny. Inni odchodzą i wracają później, aby potwierdzić to samo.

Maryja stoi pomiędzy 30 a 60 cm ponad ziemią. Jest ubrana na biało i nosi złotą koronę. Wydaje się modlić. Towarzyszą Jej Święty Józef i święty Jan Ewangelista. Świadkowie widzą również „ołtarz”, na którym stał „baranek”, a za nim krzyż. Żadne orędzie nie towarzyszyło temu milczącemu objawieniu, ale uzdrowienia fizyczne naznaczyło opinię.

Na ołtarzu Baranek Paschalny przypomina ofiarę z Kalwarii, uobecnioną każdego dnia podczas Mszy świętej. Święty Jan Ewangelista przedstawiony jest jako kapłan, który wskazuje Maryję u stóp Kalwarii, gdzie Chrystus ofiarowuję Ją jako matkę swojemu uczniowi tymi słowami: „Niewiasto, oto syn Twój”. Każdy jest wezwany, aby stać się członkiem Chrystusa i aby uczestniczyć z Nim i w Maryi w tajemnicy Zbawienia.

Tłumaczone z francuskiego