Maryja Dziewica przychodzi, aby prosić nas, abyśmy miłowali „Jej Niepokalane Serce”

W dniu 18 stycznia 1840 roku Maryja Dziewica „objawia się” Justynie Bisqueyburu (1817 – 1903) z Mauleon w Pirenejach (Francja), która jest postulantką u Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo (siostry szarytki) w klasztorze w Blangy sur Bresle niedaleko Wersalu (Francja). Prosi ją, aby kochała „Jej Niepokalane Serce”.

8 lutego 1840 r. Matka Boża objawia się i daje jej „zielony szkaplerz”. Jest to jeden z sakramentaliów kościoła katolickiego. „Zielony szkaplerz” jest związany z siostrami św. Wincentego a Paulo, nie należy mylić go ze szkaplerzem Niepokalanego Serca Maryi związanego z Zakonem Karmelitańskim.

Następne objawienia mają miejsce 15 sierpnia i 13 września 1841r., 13 maja 1842 r. i 8 września 1846 r. (w Wersalu). W 1855 roku siostra Justyna udała się do Konstantynopola, aby pielęgnować rannych z wojny krymskiej, a następnie do Algierii, gdzie była przełożoną szpitala wojskowego od 1858 do 1867 roku.

Papież Pius IX zatwierdził szkaplerz w 1870 roku. 

źródło: B. D. Attwater, A Dictionary of Mary, New York, P.J. Kennedy and Sons, 1956 ; "Bisqueyburu, Justine", Marienlexikon, t. I, 1988, 496 ; Däniken, 305 ; Ernst, 1989, 97 ; Gamba, 1999, 389-390 ; Hierzenberger, 1993, 193-194 ; M. E. Mott, The Green Scapular, Emmitsburg, Saint Joseph College, 1942 ; D. Sharkey, The Woman Shall Conquer, Libertyville, Franciscan Marytown Press, 1976 ; Turi, 389. P.S.