Objawienie Maryjne... za życia Maryi!

Zaledwie kilka lat po śmierci i zmartwychwstaniu Pana Jezusa w roku 40 nastąpiło pierwsze objawienie Maryjne. Dziewica Maryja ukazała się wtedy jednemu z apostołów, św. Jakubowi Większemu, bratu św. Jana, w Saragossie w Hiszpanii. Objawienie to znane jest jako objawienie Matki Bożej z Pilar.

Na początku ery chrześcijańskiej Jakub wyruszył ewangelizować tereny rzymskiej prowincji Hispanii (przyszłą Hiszpanię). Napotkał liczne przeszkody i przeżył okres wielkiego zniechęcenia.

Pewnej nocy gdy modlił się nad brzegiem rzeki Ebro, został nagle otoczony ogromnym światłem i miał wizję Matki Boskiej stojącej na kolumnie z jaspisu.

Maryja Dziewica skierowała do niego słowa zachęty, zapewniając go, że jego apostolat przyniesie owoce. Poprosiła, żeby zbudowano kościół na miejscu, gdzie się objawiła, a następnie, gdy zniknęła, pozostawiła kolumnę z jaspisu, a na niej Jej figurę trzymającą w ramionach Dzieciątko Jezus. Ale wówczas Maryja Dziewica żyła w Jerozolimie i była w dwóch różnych miejscach jednocześnie: to była bilokacja.

Jakub zbudował kaplicę w miejscu wyznaczonym przez Dziewicę. Dziś jest bazyliką Matki Boskiej z Pilar i znajduje się tam, gdzie Maryja Panna pojawiła się prawie 2000 lat temu. 

Tłumaczone z francuskiego: Aleteia