Papież Leon XIII jest znany dzięki wkładowi w rozwój nauki społecznej Kościoła, ale niewiele osób jeszcze pamięta, że nazywano go niegdyś Papieżem Różańca. W czasach, gdy „wszelkie zło zgromadziło się, aby gnębić Kościół pod ciężarem tego zła,” Leon XIII nakłaniał do korzystania z instrumentu, który sprawdził się w przeszłości. Postanowił zarekomendować na nowo różaniec św. Dominika i św. Piusa V.
To dlatego w encyklice z 1 września 1883 roku (Supremi Apostolatus Officio – O modlitwie różańcowej) pisze: „Polecamy więc i nakazujemy, żeby w całym świecie katolickim święto Matki Boskiej Różańcowej uczczono ze szczególną pobożnością i okazałością i aby od pierwszego dnia października do drugiego listopada po nim następującego we wszystkich kościołach parafialnych odmawiano pobożnie przynajmniej pięć dziesiątków Różańca z dodatkiem Litanii loretańskiej".
20 sierpnia 1885 roku dekret Kongregacji do spraw Świętych Obrzędów zalecił, aby kontynuować tę praktykę każdego roku „tak długo, jak będzie trwał ten smutny stan rzeczy dla Kościoła i dla spraw publicznych".
tłumaczone z francuskiego: Espérance Nouvelle