W ich sercach tajemnica większa od nich

Dziewice konsekrowane żyjące w świecie świadczą o tym, że dziewictwo nie oznacza wyrzeczenia się uczuć, nawet jeśli pociąga to za sobą wyrzeczenie się cielesnej rodziny i fizycznego związku z mężczyzną, ale oznacza całkowitą dyspozycyjność dla obowiązku płodności duchowej i rzeczywistej, do których Pan je powołał.

Chrystus jest sercem chrześcijańskiego małżeństwa, a dziewice konsekrowane świadczą, że oddając wszystko Chrystusowi, mają życie naprawdę płodne. Podobnie jak Maryja Dziewica przechowują w swoich sercach tajemnicę, która jest większa od nich i którą zanoszą do świata.

Św. Augustyn słusznie naucza o doniosłości duchowego macierzyństwa, które nie sprzeciwia się macierzyństwu fizycznemu: „Kościół naśladuje Matkę swego Oblubieńca i swojego Pana i jak Ona jest jednocześnie i matką, i dziewicą. (...) Pewnego dnia – mówi Ewangelia – powiedziano Jezusowi, że Jego matka i bracia (to znaczy jego kuzyni) stoją na zewnątrz, ponieważ tłum nie pozwolił im zbliżyć się do Mistrza. Jezus opowiedział: „Któż jest moją matką? I którzy są moimi braćmi?” Wyciągając rękę do swoich uczniów, powiedział: „To są moi bracia! A kto pełni wolę mego ojca, ten jest moim bratem, moją matką i moją siostrą. („Święte dziewictwo”, z paragrafów 2. i 3.)

Maryja otworzyła drogę wszystkim kobietom, które w ślad za Nią przyjmują Boże wezwanie do oddania w dziewictwie całego serca Panu. Nie tylko kobiety są powołane do życia w dziewictwie: Chrystus również wstąpił na tę drogą i zobowiązał do tego swoich apostołów.

Tłumaczone z francuskiego:

bp Francesco Follo, Rzym, 29.12.2017

Zenit.org

(*)Dzień wspomnienia św. Dobrego Łotra obchodzony jest w Polsce jako Dzień Modlitw za Więźniów.