Skrzynia dotknęła wody i burza uspokoiła się

Mówi się, że 25 marca 1370 r. okręt z Katalonii (Hiszpania) znalazł się w niebezpiecznej sytuacji na głębokim morzu wokół Cagliari (Sardynia) z powodu nagłej burzy. Żeby nie zatonął, odciążono statek, wyrzucając jego ładunek do morza, w tym skrzynię o znacznej objętości. Gdy tylko ta ostatnia dotknęła wody, burza uspokoiła się i skrzynia spokojnie dotarła na plażę Cagliari.

Bracia z klasztoru na wzgórzu Bonaria znajdującego się ponad plażą otworzyli skrzynię i znaleźli w środku duży drewniany posąg Marii Panny. Trzymała na jednym ramieniu Dzieciątko Jezus, a w drugiej dłoni płonącą świecę. Dziewica otrzymała wówczas imię Matki Boskiej z Bonarii.

Nabożeństwo do tej Dziewicy z Bonarii bardzo szybko rozprzestrzeniało się zarówno na Sardynii, jak i wśród hiszpańskich żeglarzy, a Dziewica z Bonaria stała się celem pielgrzymek, opiekunką nawigatorów i główną patronką Sardynii, punktem zjednoczenia dla Sardyńczyków,

Bracia Mercedarianie – Zakon Najświętszej Maryi Panny Miłosierdzia dla Odkupienia Niewolników – osiedlili się na wzgórzu w 1335 roku: są tam od siedmiu wieków! Wiemy, że św. Piotr Nolasco założył Zakon w Barcelonie w 1218 roku, aby uwalniać chrześcijan przetrzymywanych w niewoli przez muzułmanów.

Ekipa „Marie de Nazareth”