W Tyrolu w Austrii 17 stycznia 1797 roku między 18:00 a 16:00 18-letnia Rosina Bucher, która mieszkała w miasteczku Absam, ujrzała obraz Matki Boskiej na oknie na parterze domu jej rodziców.
Poddany bardzo szczegółowym badaniom przez autorytety naukowe wizerunek został zadeklarowany jako nieposiadający żadnego śladu wpływu zewnętrznego ani żadnej różnicy w naturze gładkiej szklanej powierzchni. Można zmyć wizerunek, ale bardzo szybko pojawia się na nowo, zaczynając od matowienia szkła. Również substancje chemiczne nie mogły trwale wymazać portretu.
Ludność przekazała ikonę do kościoła parafialnego Świętego Michała, który stał się najważniejszym ośrodkiem pielgrzymek Maryjnych w Tyrolu i został podniesiony do rangi bazyliki w 2000 r. przez papieża Jana Pawła II.
Portret nie przypomina zdjęcia, lecz raczej biało-czarny ekspresjonistyczny drzeworyt. W przypadku Matki Bożej z Guadalupe płaszcz pokrywa włosy oddzielone przedziałkiem, głowę Matki Boskiej z Absam owija podwójny welon. Płaszcz jest spowity promieniami słońca, welon otoczony aureolą.