Kiedy w 1946 r. posąg Matki Bożej Fatimskiej był przenoszony w procesji z Bombarral do Lizbony (Portugalia), w wiwatującym tłumie znalazło się dwoje przyjaciół. Spojrzeli w niebo i ujrzeli:
Trzy gołębie krążyły w powietrzu, a następnie zanurkowały i ustawiły się jeden przy drugim na cokole u stóp Madonny. Mimo okrzyków radości i wybuchów moździerzy ptaki nie wpadły w popłoch. Spadł deszcz kwiatów, a gołębie nadal nie odlatywały. Gruchając, tuliły się bliżej posągu i pozostały tam przez wiele godzin i wiele dni, Skulone w bezruchu, pozwalając się karmić przez tłum, nie opuszczając swojego miejsca.
6 grudnia 1946 r. podczas uroczystej mszy św. gołębica umieściła się na koronie Madonny tak, jak symbol Ducha Świętego. A podczas rozdawania Komunii św. dla 4000 wiernych gołębica odwróciła się do ołtarza, rozpościerając skrzydła i pozostała w tej postawie uwielbienia aż do końca.
Tłum patrzył na nią zdumiony i pełen podziwu.
Tłumaczone z francuskiego:
„Maria Siegt” n°5 1976
brat Albert Pfleger, marysta