Objawienie Zielonego Szkaplerza

28 stycznia 1840 r. najświętsza Maryja Dziewica ukazała się nowicjuszce Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo, która odprawiała swoje pierwsze rekolekcje w Domu Macierzystym na ulicy du Bac w Paryżu (Francja). Młoda siostra Justyna Bisqueyburu modliła się w pokoju ponad kaplicą (...). Nagle ukazała się jej Najświętsza Dziewica (...).

Trzymała w prawej ręce serce, z którego unosiły się płomienie, a w drugiej rodzaj szkaplerza z zielonego sukna. Na jednej stronie tego szkaplerza widniał wizerunek Maryi. Na drugiej stronie przebite mieczem serce płonące promieniami jaśniejszymi od słońca i przezroczystymi jak kryształ otoczone było owalnym napisem: „Niepokalane Serce Maryi, módl się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej.”

Tego samego dnia wewnętrzny głos ujawnił siostrze Justynie sens tej wizji. Zrozumiała, że nowy szkaplerz przyczyni się do nawrócenia tych, którzy nie mają wiary, a przede wszystkim zapewni im dobrą śmierć. (…) Ojciec Aladel, powiernik świętej Katarzyny Labouré, został powiernikiem siostry Justyny.

Przygotowanie szkaplerza przez długi czas było odkładane na później, nad czym Maryja Dziewica ubolewała kilkakrotnie w objawieniach między 1840 i 1846 rokiem, ale kiedy rozpoczęto dystrybucję szkaplerza, nawrócenia i uzdrowienia zwiększyły się i od tego czasu Zielony Szkaplerz rozprzestrzenia przeróżne łaski. 

Tłumaczone z francuskiego:

Chapelle Notre-Dame de la Médaille Miraculeuse, 140 rue du Bac, 75340 Paris Cedex 07, France, Cum Permissu Superiorum Paris, 1978