Święto Ofiarowania Najświętszej Marii Panny w Świątyni przywołuje najpierw świętość Maryi. Dziewczynka ofiarowana w Świątyni przywołuje również ideę życia konsekrowanego, życia w intymności z Bogiem: „Dzisiaj Najczystsza i Najświętsza wstępuje do Najświętszego Przybytku” (liturgia prawosławna). Jest oczywiste, że Kościół przypomina tutaj szczególnie Wieczne Dziewictwo Maryi, ale każde ludzkie życie na różnorodne sposoby może być życiem „ofiarowanym w Świątyni", życiem świętym i czystym z Bogiem.
Drugim tematem tego święta jest porównanie świątyni z kamienia i Świątyni Żywej. Maryja, która będzie nosiła w swoim łonie Boga-Człowieka, jest świątynią bardziej świętą niż świątynia Jerozolimy. Było właściwe, aby te dwie świątynie spotkały się, ale tutaj żywa świątynia uświęca świątynię zbudowaną. Wyższość świątyni żywej nad świątynią kamienną jest rzeczywista w szczególny sposób w Maryi, ponieważ Ona była instrumentem Wcielenia. Ale w sposób ogólny jest to prawdziwe dla każdego człowieka zjednoczonego z Bogiem: „Czy nie wiesz, że jesteś świątynią Bożą?” (1 List do Koryntian 3, 16), „Czy nie wiesz, że twoje ciało jest świątynią Ducha Świętego?” (1 List do Koryntian 6, 19)
Otwórzmy wiec nasza dusze dla Maryi, aby mogła żyć w naszej osobistej świątyni, abyśmy byli nieustannie zjednoczeni z Bogiem.
Tłumaczone z francuskiego: Notre Dame des Neiges