Spadkobiercy teologii świętego Atanazego i świętego Cyryla Aleksandryjskiego, Koptowie w Etiopii, zawsze podtrzymywali wiarę w boskie macierzyństwo Maryi. Świadczą o tym ich nabożeństwa maryjne, homilie i zbiory tekstów opisujących cuda.
Wzywając Maryję jako „Theotokos” (Matka Boża), Koptowie widzieli Jej powołanie jako Matki powszechnej. To była matka w pełnym sensie: Matka Chrystusa-Człowieka, Matka Chrystusa-Boga, Matka Chrystusa Mistycznego – Matka Kościoła i każdego wiernego.
Wieczne dziewictwo Maryi jest złotym klejnotem całej ich literatury religijnej. Najczęściej dawanymi atrybutami są „Brama Zamknięta”, „krzew gorejący”, „żyzna ziemia” itp. Dla Koptów przywilej dziewictwa jest również chwałą Maryi: na ziemi jest podobna aniołom, a w Niebie zasługuje na chwałę większą od tej, która się im należy.
Maryja jest „na pierwszym miejscu”: wzniosła przez swoją doskonałość osobistą i przez rolę w podążaniu za Jezusem. Jej świętość jest darem Trójcy Świętej, ale jest również zasłużona życiem złożonym w ofierze. Maryja dawała swoje „Tak” w sposób dobrowolny i szczodry przez całe swoje życie.
tłumaczone z francuskiego: jezus-maria-jozef