Muzułmanin kieruje się kilka razy dziennie w kierunku Mekki ku pamięci swojego proroka. Czyż chrześcijanie nie mają o wiele więcej powodów, by zwrócić wzrok ku niebu, aby pamiętać o Boskim Odkupicielu i Jego Błogosławionej Matce? Kościół przypomina nam o tym przez modlitwę Anioł Pański. Recytowana jest na dźwięk dzwonu rano, w południe i wieczorem, aby uczcić Matkę Bożą i jednocześnie adorować tajemnicę wcielenia.
Tradycja bicia w dzwony kilka razy dziennie istnieje od czasu wypraw krzyżowych (1095). Zwyczaj ten niewątpliwie istniał już wcześniej, aby powiadomić rano wiernych przez uderzenie w dzwon, że nadszedł czas, aby się modlić. Ale od wypraw krzyżowych dzwoniono regularnie rano, pół godziny przed wschodem słońca, i wieczorem, pół godziny po zachodzie słońca, aby zaangażować wiernych do modlitwy do Pana o odzyskanie Ziemi Świętej (Urban II 1095). Tradycja dzwonienia w południe jest późniejsza (Kalikst III 1456).
Na początku odmawiano tylko Ojcze nasz. Następnie dodano Zdrowaś Maryjo. Z czasem papieże nakazali uderzać w dzwon trzykrotnie (na cześć Trójcy Przenajświętszej) i recytować za każdym uderzeniem Zdrowaś Maryjo, aby prosić Matkę Bożą o zniszczenie herezji.
tłumaczenie z francuskiego: Wordpress