Bez lekarza ani lekarstw śmierć wydawała się nieunikniona

W 1944 roku współwięzień Sołżenicyna, w powieści „Pierwszy krąg”nazwany Solodgine, zachorował w obozie na pelagrę i cierpiał na biegunkę spowodowaną niedożywieniem. Bez lekarza ani lekarstw śmierć wydawała się nieunikniona.


Opowiada: „Ani ja, ani żaden z moich kolegów nie znaliśmy żadnego przypadku uzdrowienia. Zostałem przeniesiony do domu dla umierających. Na trzeźwo liczyłem, ile czasu mi zostało. Ale ani moja dusza, ani mój umysł nie mogły zaakceptować ostatecznego werdyktu. W głębi serca byłem przekonany, że Bóg zachowa mnie przy życiu.

Nauczyłam modlić się w dzieciństwie. Ale w czasie, o którym mówię, nie miałem wyobrażenia, co to jest medytacja. Udało mi się odkryć ją w mojej walce z chorobą. Czterdziestego dnia obudziłem się z poczuciem „jestestwa”, którego dotychczas nie znalem. Bóg dokonał cudu wobec mnie, grzesznika. Naznaczył mnie. Od tej chwili jestem żołnierzem Kościoła i staję się synem Jego Matki."

Recueil marial 1977