«Objawienia i Cudowny Medalik»

18 lipca 1830 roku godzinie 23:30 Katarzyna słyszy jak ktoś wzywa ją po imieniu. Przy swoim łóżku widzi tajemnicze dziecko, które zaprasza ją, by wstała :

 „Najświętsza Panna czeka na Ciebie”

Katarzyna ubiera się i podąża za dzieckiem, które „promieniuje jasnością wszędzie tam, gdzie przechodzi”.

Przybywając do kaplicy, Katarzyna zatrzymuje się obok fotela księdza ustawionego pod obrazem Świętej Anny (dzisiaj w tym miejscu znajduje się figura Świętego Józefa, obraz z kolei jest na chórku). Słyszy „ jakby szelest jedwabnej sukni”. Jej mały przewodnik mówi:
„Oto Najświętsza Panna” (...)

Katarzyna rzuca się do stóp Najświętszej Dziewicy siedzącej w fotelu i kładzie swe dłonie na Jej kolanach.

„Pozostałam tak, nie wiem jak długo. Tam przeżyłam najsłodszy moment mego życia. Najświętsza Dziewica powiedziała mi jak powinnam odnosić się do mego spowiednika i powierzyła mi wiele spraw”

Dnia 27 listopada 1830 roku Najświętsza Panna ponownie objawia się Katarzynie w kaplicy.

Najpierw Katarzyna widzi jakby dwa żywe obrazy, które przesuwają się stanowiąc pewną całość. Maryja stoi na kuli ziemskiej, (...) Jej stopy miażdżą węża. Matka Boża trzyma w swych dłoniach złoty glob z małym krzyżykiem, który wznosi ku niebu. „Kula, którą widzisz, przedstawia cały świat, Francję i każdego z osobna.”

Na drugim obrazie z otwartych dłoni Maryi, na palcach których znajdują się pierścienie wysadzane klejnotami, wychodzą promienie.(...)„Te promienie są symbolem łask, których udzielam tym, którzy Mnie o nie proszą”

 Następnie wokół Maryi pojawiają się słowa w kolorze złotym, tworzące owalny napis:

„O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”.
Następnie słyszy głos :

„Postaraj się o wybicie Medalika na ten wzór. Osoby, które go będą nosić z ufnością, otrzymają wiele łask”.

Na koniec obraz się odwrócił i Katarzyna widzi drugą stronę Medalika: literę „M” zwieńczoną krzyżem, a poniżej dwa serca – jedno otoczone koroną cierniową, drugie przebite mieczem. Najświętsza Panna wskazuje ręką Ołtarz, gdzie znajduje się tabernakulum i mówi:

„Przychodźcie do stopni tego Ołtarza. Tutaj łaski spłyną na każdego, kto o nie prosi z ufnością i żarliwością”.

Źródło: «Objawienia i Cudowny Medalik»