Zgodnie z tradycją Najświętsza Maryja Panna codziennie powracała do miejsc męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa po Jego Wniebowstąpieniu, ustanawiając niejako w ten sposób Drogę Krzyżową, tradycję przyjętą później przez Kościół.
W ten sposób modlitwa Drogi Krzyżowej jest sposobem współuczestnictwa duchowego w cierpieniu Maryi Panny. Ale istnieje nabożeństwo, które jest temu szczególnie poświęcone. Via Matris Dolorosae lub po prostu Via Matris (łac. „Droga Matki”), której tradycja sięga XVI wieku, wzywa do „medytacji cierpień Matki Bożej Bolesnej”. Cierpień głęboko zjednoczonych z męką Jej Syna.
Popularne nabożeństwo podkreśliło siedem szczególnie bolesnych wydarzeń w życiu Maryi. Stacje Drogi Matki Bolesnej noszą następujące nazwy: 1.Maryja w wierze przyjmuje proroctwo Symeona (Łk 2, 34-35), 2. Maryja ucieka do Egiptu z Jezusem i Józefem (Mt 2, 13-14), 3. Maryja szuka Jezusa zgubionego w Jerozolimie (Łk 2, 43-45), 4. Maryja spotyka Jezusa w drodze na Kalwarię (Łk 23, 26-27), 5. Maryja stoi pod krzyżem swego Syna (J 19, 25-27), 6. Maryja otrzymuje ciało Jezusa zdjęte z krzyża (Mt 27, 57-59), 7. Maryja oddaje ciało Jezusa do grobu w oczekiwaniu na zmartwychwstanie (J 19, 40-42).
Stacje Via Matris stanowią drogę wiary i bólu, na której Maryja Panna poprzedziła Kościół i po której Kościół będzie chodził aż do końca czasów. Siostry Matki Bożej Bolesnej, zgromadzenie powstałe we Włoszech i obecne zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, modlą się Via Matris w pierwszą sobotę każdego miesiąca.
Tłumaczone z francuskiego: Aleteia