Na wysokościach Algieru (Algieria) w bazylice Matki Bożej z Afryki ponad głównym ołtarzem czytamy: „Matko Boża z Afryki, módl się dla nas i za muzułmanów”. Ta intencja modlitwy za wstawiennictwem Maryi nigdy nie została wymazana. Zarówno muzułmanie jak i chrześcijanie nieustannie przybywają tutaj, by modlić się do Maryi i ofiarować Jej kwiaty…
Możemy przeczytać również zdanie św. Augustyna (urodzonego w obecnej Algierii, † 430), napisane w języku francuskim, arabskim i kabylskim: „Miłość braterska pochodzi od Boga i jest samym Bogiem”. Zdanie o bardzo intensywnej wymowie w kraju, w którym zabijano w imię Allaha...
W 1846 r. w Algierze znajdowało się tylko małe sanktuarium: sztuczna grota, która osłaniała figurę Matki Boskiej z wąwozu i która bardzo szybko została ozdobiona wotami... W 1857 r. istniało prowizoryczne sanktuarium z piękną czarną Madonną, ofiarowaną pierwszemu biskupowi Algieru w maju 1840 r. przez Panie Najświętszego Serca z Lyonu.
Kardynał Lavigerie, zostając arcybiskupem Algieru, dokończył obecną wielką bazylikę Matki Bożej z Afryki w 1872 r. Założył w Algierze Zgromadzenie Misjonarzy Afryki (Ojcowie Biali) i Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Afryki (Siostry Białe). Pielgrzymka do Matki Bożej z Afryki została również zainaugurowana w Théoule-sur-Mer (Alpy Nadmorskie, Francja), gdzie czczona jest kopia posągu znajdującego się w Algierze.
Tłumaczone z francuskiego
źródło: „Alger de 1830 à 1962”, Guy Tudury, Lacour Collection Rediviva, 1994.