Pewnego dnia święty Anzelm został wpadł w ekstazę

W książce „Przygotowanie do poświęcenia się Najświętszej Dziewicy według metody Saint Louis de Montfort” o. J.M. Texier, która zalecała poświecenie 30 dni, aby przygotować się do tego aktu konsekracji, a wśród nich 9 dni, aby powiedzieć „żegnaj, świecie”, znajduje się ten fragment na św. Anzelma, który mówi wiele o tym, co to znaczy „świat”:

„Pewnego dnia św. Anzelm wpadł w ekstazę. Zobaczył wielką rzekę o szybkim nurcie, w której płynęły nieczystości całego wszechświata. Nic nie było bardziej ohydne od jej cuchnących i bagnistych wód. Ale co zadziwiło świętego, to widok rzeszy mężczyzn, kobiet, dzieci, które rzucały się do rzeki i wydawało się, że znajdują w tym rozkosz. Czym karmią się ci nieszczęśnicy i jak mogą przeżyć choćby chwilę w takim miejscu?” - wykrzyknął Anzelm przepełniony zdumieniem.

Głos odpowiedział mu: „Żywią się tym błotem, które jest dla nich źródłem rozkoszy. Ta rzeka, którą widzisz, Anzelmie, to jest świat, a rzeka ta w swoich plugawych wodach porywa ze sobą śmiertelników wraz z ich bogactwami, zaszczytami i wszystkimi ich pasjami. Niestety! Tak jak ogromne ukazuje się tobie ich nieszczęście, tak oni uważają samych siebie za najszczęśliwszych…”

Tłumaczone z francuskiego:

Ekipa Marie de Nazareth