Helena Kowalska (w zakonie Siostra Faustyna) urodziła się w Głogowcu między Łodzią a Włocławkiem w biednej rodzinie z dziesięciorgiem dzieci. Jej ojciec prowadził małe gospodarstwo i najmował się do pracy jako cieśla. Siostra Faustyna opisuje w swoim dzienniku ponad dwadzieścia objawień Matki Boskiej i ponad trzydzieści wizji Chrystusa, aniołów i zmarłych.
Od 1910 r. Helena mówiła, że ujrzała we śnie Dziewicę, która trzymała ją za rękę i zaprowadziła ją na „wizytę raju”. Potem miała jeszcze kilka innych objawień Najświętszej Maryi Panny. Wspomnijmy jedno z nich z 25 marca 1936 roku:
„Nagle ujrzałam Matkę Boga, która mi powiedziała: „Dałam światu Zbawiciela. A ty musisz ogłosić światu Jego miłosierdzie i przygotować świat na drugie przyjście Tego, który przyjdzie nie jako Zbawiciel Miłosierny, ale jako Sprawiedliwy Sędzia (...). Nie lękaj się niczego, bądź wierna aż do końca...” (Dz., 251)
Siostra Faustyna rozprowadza w Krakowie i Wilnie obrazki z wizerunkiem Chrystusa, przed którymi ludzie zaczynają się modlić. W 1936 r. ciężko zachorowała, prawdopodobnie na gruźlicę. Zmarła w 1938 r.
W 1937 r. arcybiskup Wilna (wówczas polskie miasto, teraz Wilno - stolica Litwy) pozwolił wiernym oddawać cześć wizerunkowi, który umieścił w kaplicy. Kardynał Karol Wojtyła, młody arcybiskup Krakowa, stał się postulatorem procesu informacyjnego w sprawie beatyfikacji. Wybrany na tron papieski święty Jan Paweł II beatyfikował siostrę Faustynę w 1993 roku i kanonizował ją w 2000 roku.
Niedziela Bożego Miłosierdzia obchodzona jest w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.
Tłumaczone z francuskiego:
Ekipa Marie de Nazareth