Na uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa nasze „dziękuję” unosi się do Ojca, który dał nam Słowo Boże, Chleb Życia, który zstąpił z nieba, nasze radosne podziękowanie kierujemy też do Matki, która ofiarowała Panu niewinne Ciało i drogocenną krew, którą przyjmujemy przy ołtarzu. (...) To boskie Ciało i Krew zachowują Swoje matczyne pochodzenie od Maryi. To Ona przygotowała to Ciało i tę Krew, zanim ofiarowała je Słowu, jako dar dla całej rodziny ludzkiej, aby Słowo przyoblekło je, stając się naszym Odkupicielem, Największym Kapłanem i Ofiarą.
U źródła Eucharystii jest więc dziewicze i macierzyńskie życie Maryi, jej przeobfite doświadczenie Boga, Jej droga wiary i miłości. Poprzez swoje działanie Duch Święty uczynił z Jej ciała Świątynię, a z Jej serce ołtarz: bo Ona poczęła nie według natury, ale poprzez wiarę, poprzez wolny i świadomy akt: akt posłuszeństwa. A jeśli Ciało, które spożywamy, i Krew, którą pijemy, są bezcennymi darami zmartwychwstałego Pana dla nas, to zawsze mają w sobie, jak pachnący chleb, smak i aromat Najświętszej Matki Dziewicy.
Święty Jan Paweł II,
Anioł Pański 5 czerwca 1983 roku, w uroczystość Bożego Ciała
tłumaczone z francuskiego: Jean Paul II