W czasie Adwentu jesteśmy zaproszeni, aby kontemplować Maryję, młodą dziewczynę wśród tak wielu innych w Nazarecie (...). Ona mogła zgodnie z prawem odmówić tajemniczym propozycjom Anioła Gabriela, Wysłannika Boga. A Bóg z pewnością uszanowałby tę wolność, ponieważ nasz Bóg chce, abyśmy byli wolni i stworzył nas całkowicie wolnymi. Wolnymi do tego stopnia, że nawet Jemu samemu możemy powiedzieć „nie” i zamknąć Mu drzwi naszego serca.
Maryja mogła z całkowitą wolnością powiedzieć „nie” Słowu Bożemu. A jednak odpowiedziała: „Oto Ja, służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa twego” (Łk 1,38). Odpowiedź Maryi jest wolnym przylgnięciem do woli Boga, do projektu Miłości Boga. To nie jest „tak” uległego poddaństwa (...).
Maryja jest świadoma tego, że przez Jej „tak” Ona weźmie udział w projekcie Miłości upragnionym przez Boga od wieczności. Zrozumiała, że Ona również została przez Pana stworzona, że została poczęta i predysponowana do tego, aby całkowicie złączyć się z Jego zamysłem, aby Jego plan zrealizował się w historii. Takie właśnie jest znaczenie święta Niepokalanego Poczęcia, które obchodzimy podczas Adwentu.
Maryja jest ikoną, która jest dana, aby towarzyszyć nam w oczekiwaniu na święto Bożego Narodzenia. Jest ikoną Nadziei, Miłości i Wiary. Kontemplujmy Ją, aby wyprosiła nam te trzy cnoty teologiczne, aby pozwolić Panu narodzić się w nas każdego dnia, w sposób wolny i w zaufaniu.
Tłumaczone z francuskiego:
O. Joseph Bavurha Bahati, proboszcz w Saint Chama w departamencie Delta Rodanu (Francja)