Wiosną 1916 roku w Fatimie (Portugalia) anioł wzywa do zażyłości z Trójcą Przenajświętszą: „Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty, uwielbiam Cię ze czcią najgłębszą...”
Siostra Łucja, jedna z trzech widzących Matkę Bożą w Fatimie, komentuje:
„Jeżeli zerwiemy jakiś owoc, na przykład pomarańczę, obierzemy ją ze skórki, którą wyrzucamy, możemy oddzielić pestki, które możemy zasadzić i zachowujemy miąższ, który nas karmi. Tak więc, w jednym okazie – pomarańczy – mamy trzy odrębne rzeczy, które mają różne przeznaczenie. [...] Dlaczego więc ma nas dziwić, że w Jedynym Bogu istnieją trzy odrębne Osoby: Ojciec, Syn i Duch Święty?
Pismo Święte przywołuje tajemnicę Trójcy Przenajświętszej, na przykład kiedy św. Łukasz relacjonuje tajemnicę Wcielenia [...] W odpowiedzi na wątpliwości Maryi anioł rzekł do Niej: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię; Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.”(Łk 1,35)
Tłumaczone z języka francuskiego: Fatima